Het verhaal van een fanatieke bunkergraver

Het verhaal van een fanatieke bunkergraver,

In september 2012 werd ik tijdens een wrak duik reis op de Noordzee door mede duiker en eigenaar van het wrakkenmuseum op Terschelling, Hille van Dieren geattendeerd op het bunker project wat halverwege dat jaar van start was gegaan.

Of ik niet eens wilde komen kijken of het wat voor me was om te helpen als vrijwilliger.

Ik dus de woensdagavond daarop naar de Tigerstelling om eens te kijken wat het allemaal inhield.

En zo is het dus begonnen en is deze jongen nu verslaafd aan het bunker graven en opknappen van de bunkers en het terrein van de Tigerstelling.

Als geboren Terschellinger weet je dat de bunkers er zijn en vanaf een jaar of 12/13 speelden we dan ook vaak bij de bunkers van de Marjotstelling tussen Midsland aan Zee en Formerum aan Zee.

Je kon daar prachtig oorlogje spelen tussen de gemetselde loopgraven en de bunkers.

Later kwamen daar de bunkers van de Tigerstelling bij, deze enorme betonnen bouwwerken bleven mij als jongen aantrekken tot ze in de jaren ‘90 onder geschoven werden ivm de veiligheid.

In 2006 ben ik voor het laatst nog in de Bertha bunker geweest toen deze open was gemaakt door de Terschellinger jeugd. Toen zette je nog even je naam in de Bunker met een kapotte steen want je wist natuurlijk nooit wanneer je er weer in kon.

Tot ik in 2012 weer in deze bunkers kwam en ik m’n naam overal zag staan.

Nou zeiden de vrijwilligers, jij bent ook al overal al in geweest.

Nu bijna anderhalf jaar later hebben we de project bunkers bijna allemaal schoon en wordt er druk gewerkt aan de restauratie van deze betonnen bouwwerken.

Het is een heel project met haken en ogen maar als dit in de toekomst allemaal gerealiseerd is en alles er weer knap bij staat, dan is Terschelling met z’n Tigerstelling een museum rijker.

Groeten Martin van der Pol.